به گزارش همشهری آنلاین، گرشا رضایی، دومین اجرای شب چهارم جشنواره موسیقی فجر در حوزه پاپ بود. سالن برای اجرای این خواننده، صندلی خالی نداشت اما این اجرا از همان لحظات نخست، تحتتاثیر یک اتفاق قرار گرفت.
گرشا رضایی در همان نخستین دقایقی که به روی سن آمد، گفت: امشب خیلی شب خاصیه. خبر دادند که پدرم، زیر دیالیز، سکته مغزی کرده و من خیلی ناراحتم. الان باید کنارش میبودم ولی به عشق شما آمدم. رضایی در حالی که بغض داشت، این جملات را به زبان آورد و در تمام لحظات کنسرت، با وجودی که نهایت تلاش خود را به عمل آورد تا لحظات خوشایندی را برای مخاطبانش فراهم کند اما این بغض با او و مخاطبانی که او را درک کرده بودند، همراه بود.
رضایی در بخشی دیگر از حرفهای خود نیز گفت: مادرم خدابیامرز همیشه میگفت این کار به درد تو نمیخوره. هر کسی مادر داره، قدرش رو بدونه و قربونصدقهاش بره. من وقتی مادرم رو از دست دادم، فهمیدم که هیچ دردی در دنیا، بزرگتر از این درد نیست.
ادای این جملات سبب شد تا جو سالن، بهشدت احساسی شود. بهراحتی میشد مخاطبانی را دید که اشک میریزند و از اینکه خواننده محبوب خود را در چنین شرایطی میبینند، ناراحت هستند.
رضایی در حین اجرا اعلام کرد که طبق معمول کنسرتهای او که همواره یک آهنگ را به کسانی که به تازگی، عزیزانشان را از دست دادهاند، تقدیم میکند، برای امشب هم قصد دارد تا چنین کاری کند. او سپس «عکسای آخر» را خواند و همزمان در تلویزیون بزرگ پشت سر او، تصاویر بازیگرانی که در ایام کرونا درگذشته بودند، نمایش داده شد. در میان این تصاویر، تاکید بیشتر بر روی تصویر گرشا و مادرش بود.
در این اجرا، از تلویزیون بزرگ سالن، بیشترین میزان استفاده به عمل آمد که این میزان در ۴ شب اخیر، بیسابقه بوده است. وقتی گرشا ترانهای را اجرا میکرد، یا موزیکویدئوی آن کار نمایش داده میشد و یا متن آن ترانه برای همخوانی حضار به نمایش درمیآمد.
گرشا که متوجه شده بود جو سالن تحتتاثیر صحبتهای ابتدایی او، کمی متاثر شده، تلاش بسیاری کرد تا مخاطبان را از این حال و هوا خارج کند. مثلا زمانی که ترانه «قرمز» را اجرا میکرد، از مخاطبان پرسید که چه کسانی استقلالی هستند و چه کسانی پرسپولیسی؟ طرفداران هر یک از این تیمها، سوت و جیغ بنفشی کشیدند. رضایی با گفتن جمله این دو تا تیم چه فرقی با هم دارن؟ نشان داد که احتمالا چندان فوتبالی نیست. رضایی تلاش زیادی کرد تا با تدابیری از این دست، فضای سالن را به نفع شادی حضار تغییر دهد.
همان رسم محبوب و نسبتا جدید کنسرتهای یکی، دو سال اخیر، در کنسرت گرشا نیز خود را نشان داد و بدینترتیب، وی پس از اتمام هر کار، بخشی از آن ترانه را بدون موسیقی برای حضار میخواند و از آنها میخواست که در اجرای این کارها، وی را همراهی کنند.
در همین همراهیها بود که وی، روی صدای زیبای مخاطبان تاکید داشت و آن را چند بار اعلام کرد. او گفت: امشب که ناراحتم، شماها برعکس، چه صداهای زیبایی دارید.
رضایی در این کنسرت، آهنگهای نرو، زنجیر، آخر دنیا، مگه پائیز اومده؟، دلم گرفته ای رفیق، دریا نمیرم، عکسای آخر، چش تو چش، دنیامی، نرو، قرمز، ماهی و دریا را اجرا کرد.
این خواننده، همچنین اعلام کرد که پس از اتمام کنسرت، به ملاقات پدرش در بیمارستان میرود. او که متوجه شده بود حضار داخل سالن، از بابت سلامتی پدر او نگران هستند، بارها تلاش کرد تا فضای سالن را شاد کند. به همین دلیل تا لحظات پایانی، به این تلاش خود ادامه داد. او در لحظات آخر کنسرت خود گفت: آهنگ جدیدم تا چند روز دیگه منتشر میشه که تو این کار هم دریا استفاده شده. بعضیها میگن ما با کنسرت تو میریم توی آکواریوم و دریا. او همچنین از حضار خواست تا برای سلامتی پدرش، دعا کنند.
کنسرت گرشا رضایی در شرایطی به پایان رسید که وی توانست با شرایط سخت روحی که داشت، مدیریت خوبی بر سالن داشته باشد و مخاطبان را راضی، از این اجرا به بیرون هدایت کند.